Liever een motorboot: niet iedereen is onder de indruk van een J Class zeiljacht

Dit artikel is oorspronkelijk geplaatst in Nautique 6 van 2023. Nu nog online te verkrijgen of bij een boekhandel bij u in de buurt.

J Class jachten zijn voor de meeste zeilers het absolute summum. Deze klassieke schoonheden vertegenwoordigen de gouden eeuw van de America’s Cup in de jaren dertig en worden door velen – ondergetekende incluis – beschouwd als de mooiste zeilschepen ooit. Een aantal jaren geleden had ik het geluk om tijdens de Antigua Classic Yacht Regatta mee te kunnen varen aan boord van de allereerste J Class ooit gebouwd: de Shamrock V. Hiermee ging een langgekoesterde droom in vervulling. En het leek me niet meer dan vanzelfsprekend dat dit voor alle opvarenden zou gelden…

Korte briefing

"Hoist the main!" klinkt het de eerste wedstrijddag aan boord van de Shamrock V. Van alle kanten komen er in wit T-shirt gehulde bemanningsleden naar het voordek gerend. In een mum van tijd staan er niet minder dan achttien man aan de grootzeilval te trekken. Voor vertrek kregen alle zesendertig aanwezigen aan boord een korte briefing van de Amerikaanse schipper. Over de te varen koers en de weersomstandigheden. Een tengere brunette met spiegelbril springt lenig tussen de mensen door. "Hi everybody! How are you all doing today? Having fun?" Het is 'Queen of the J Class' Elizabeth Meyer herself. Eigenaresse van de Endeavour, die het schip in 1983 uit het slik van de Hamble in Zuid-Engeland haalde en tijdens een vijf jaar durende restauratie door Royal Huisman in volle glorie liet herstellen. Vandaag vaart ze mee op de Shamrock, die ze in ’86 restaureerde en zojuist aan een Braziliaan heeft verkocht. "Ik wil even iets heel belangrijks zeggen," vervolgt ze, terwijl ze in de rondte springt als een zestienjarige, "kijk uit voor de schoten. Die zijn echt gevaarlijk bij het overstag gaan!" meldt ze vrolijk. "En val alsjeblieft niet overboord! Het kost te veel tijd om je weer op te komen halen!"

Indrukwekkend

De aanwezige Braziliaanse gasten – vrinden van de eigenaar die kennelijk nog nooit op een zeilboot hebben gezeten – zoeken ietwat ongerust naar een zeereling, maar komen bedrogen uit. Niks reling. Een prachtig geveegd dek en niets om je aan vast te houden... Als alle zeilen staan, stuiven we over het water. Direct maakt de Shamrock een hoek van dertig graden en weten de Brazilianen niet hoe snel ze zich aan elkaar vast moeten klampen. Eén van hen dreigt met camera en al overboord te schuiven, maar wordt nog net tegengehouden door een oplettend bemanningslid. Het bankje aan de loefkant van het dekhuis blijkt de beste optie. Pff, was dat even schrikken. Het volgende moment worden we gefêteerd op een prachtig zijaanzicht van de tegemoetkomende Endeavour en Velsheda, beiden onder vol tuig. Magnifiek. Hier kan je met recht van Lang, Dun en Lekker spreken. Pas van een afstand is goed te zien wat een onvoorstelbare schoonheid deze J Class schepen hebben. En getuige de ‘oohhs’ en ‘aahhs’, zoemende videocamera’s, klikkende fototoestellen en uitbundig applaus vanaf de andere deelnemende schepen, is duidelijk dat we ons op net zo’n prachtschip bevinden.

Oncomfortabel als de pest

Ik prijs mijzelf gelukkig. Mijn hele leven droom ik er al van om ooit eens met een J mee te zeilen en het is gelukt. Geen gemakkelijke opgave, overigens. Alle journalisten wilden graag mee, maar het aantal beschikbare plaatsen was beperkt. Twee weken telefoneren had ik er graag voor over. Mijn moeite is beloond: ik zit aan boord. En gelijk maak ik de allereerste race mee waarin drie J Class jachten tegen elkaar strijden. Wat kan het leven toch mooi zijn, mijmer ik… ‘I think, I prefer powerboats,’ hoor ik achter mij zeggen. Verbaasd kijk ik over mijn schouder. Hoor ik dit goed? Kennelijk wel. Eén van de Braziliaanse vrouwen spuwt haar gal over de onverkwikkelijke toestanden aan boord. Hierin staat ze niet alleen. Sterker nog, ze krijgt volmondig bijval van de andere gasten. Ze zijn het er allemaal over eens: zo’n zeilboot is maar niets. Zo oncomfortabel als de pest.

J Class of niet, het zal ze werkelijk een worst zijn…

Elke editie van Nautique staat vol met de mooiste columns, zo ook de mooie verhalen van columniste Hanneke Beers. Meer van Hanneke lezen? Neem een abonnement op Nautique en mis geen column.