Records brekende raceboot met twin-supercharged Ferrari V12 te koop

Begin jaren vijftig was Ferrari nog een beginnend -maar wel indrukwekkend- racewagenfabriekje, opgezet door een succesvolle Alfa Romeo teambaas: Enzo Ferrari. De Ferrari V12-motor had echter al een ijzersterke reputatie opgebouwd in Italië.

Draagvleugelbootracer Achille Castoldi had het indrukwekkende vermogen van de door Aurelio Lampredi ontworpen motor ook al opgemerkt. Castoldi's oog was gevallen op de 4,5 liter versie, die Ferrari's eerste Grand Prix-overwinning scoorde tijdens de Britse Grand Prix op het circuit van Silverstone in 1951. Net als tegenwoordig was het echter niet eenvoudig om zomaar een Formule 1-motor aan te schaffen.

Ascari & Villoresi

Achille Castoldi riep daarom de hulp in van Ferrari F1-coureurs Alberto Ascari en Luigi Villoresi om Enzo Ferrari ervan te overtuigen om hem een V12 te geven. Dat ging een stuk beter dan verwacht.

Toen Enzo eenmaal doorhad dat Castoldi met zijn motor in een Ferrari-rode boot het gevecht aan wilde gaan met de door Alfa Romeo-gesteunde Mario Verga, verleende hij zijn volledige medewerking. De hardhouten driepunts-draagvleugel Tomassi romp gebouwd aan het Comomeer werd daarom voorzien van een motor met Grand Prix-specificaties.

Twin-supercharged

Al snel werd duidelijk dat zelfs een F1-motor niet genoeg vermogen had. Met behulp van een team van Ferrari-engineers geleid door Stefano Meazza konden ze de compressie van de Lampredi V12 verhogen om methanol als brandstof te gebruiken. Daarnaast kwame er een dubbel ontstekingssyteem om de verbranding te optimaliseren.

Toen zelfs dat niet voldoende bleek werd de motor voorzien van twee superchargers die elk een quad-choke Weber carburateur hadden om door te ademen. Het resultaat was een flinke sprong van 385 naar 550-600 pk in race-trim.

Snelheidsrecord

Achille Castoldi racete de Arno XI in de 800 kilogram-klasse en zette in 1953 een snelheidsrecord van 242,19 kilometer per uur. Dat record staat vandaag de dag nog steeds. Omdat zijn doel bereikt was begon Castoldi meteen met de Arno XII voor een andere klasse.

De XI werd verkocht aan engineer Nando Dell'Orto, die aerodynamische aanpassingen maakte, zoals een andere inlaat en de grote stabilisatievin. Dell'Orto won met de Arno XI drie circuitrace-titels in de 900 kg-klasse en ging pas in 1968 met pensioen. Tot 16 jaar na dato was de boot dus nog steeds competitief. De Arno werd uiteindelijk gevonden in Dell'Orto's oude papierfabriek en van de ondergang gered.

Ferrari Classiche

Omdat het de enige Ferrari-aangedreven boot met goedkeuring van de fabriek was, werd de Arno volledig gerestaureerd door Ferrari Classiche. De Arno XI werd na zijn competitieve leven vooral gezien bij demonstraties tijdens bootshows.

De unieke racer staat desondanks gewoon te koop bij duPont Registry. Zoals te verwachten wordt er geen prijs genoemd voor de Arno XI, maar bij een veiling door RM Sotheby's in 2012 bracht hij €868.000 op. Gezien de enorme stijging die vierwielige Ferrari's uit die tijd meegemaakt hebben zal de Arno IX hier waarschijnlijk ruimschoots overheen gaan.