Turn the Tide on Plastic neemt leiding in Volvo Ocean Race over

“We werden vandaag met meer goed nieuws wakker”, schreef Caffari. “Onze nachtelijke inspanningen van het zeilen in lichtweer worden beloond en we lopen nog steeds uit op de hele vloot. Dat zorgt niet alleen voor een glimlach op de gezichten van de slaperige bemanningsleden, die wakker worden om voor hun wacht aan boord te gaan. Maar ook voor nog meer vastberadenheid om het harde werken vol te houden tot aan Auckland, ongeveer 1.500 mijl voor ons.”

Het positierapport van gisteravond 19 UTC toonde voor het eerst de nieuwe leider. Turn the Tide on Plastic had de zes uur daarvoor kunnen profiteren van een constante wind, waardoor het 19,5 mijl goed kon maken. Team Brunel lag op dat moment nog tweede, maar vanmorgen vroeg schoof Scallywag ten westen van hen op naar de tweede plek. Het verschil tussen beide teams bedraagt nu bijna drie mijl.

Matchracen 

Verdeeld over de vloot van zes Volvo Ocean 65’s zijn momenteel drie matchraces aan de gang. Turn the Tide on Plastic en Team Brunel varen ongeveer 70 mijl oostelijker van het duo SHK/Scallywag en team AkzoNobel. Dongfeng Race Team en MAPFRE gaan verder in het zuiden nek-aan-nek op zo’n 93 mijl achterstand op de koploper.

"Je zou denken dat we met een elastiek aan elkaar vast zitten”, schreef de Nederlandse Dongfeng-zeilster Carolijn Brouwer bij een foto waarop MAPFRE op nagenoeg ‘high-five’ afstand zeilt.

Windwak door storm

De vloot heeft nog altijd te maken met lichte en variabele condities, waardoor de vooruitgang moeizaam gaat. Dit windwak wordt veroorzaakt door een zware storm, Gita genaamd. Die teistert het zuidelijke eiland van Nieuw-Zeeland en laat de passaatwind verdwijnen, waardoor de Doldrums epische vormen kunnen aannemen. Het enige wat de teams kunnen doen, is zo goed mogelijk hun route richting het zuiden bepalen. Daarbij moeten ze het beste maken van het lokale weer dat op hun pad komt en hopen dat de weersvoorspellingen verkeerd zijn.

Team Brunel-schipper Bouwe Bekking beschreef het als volgt: “Soms denken we dat we de mooiste sport beoefenen, maar op deze dagen denk ik dat de meerderheid van de zeilers het ook de stomste sport vindt. De zeilen klapperen, er is bijna geen zuchtje wind. Je vecht om de bootsnelheid boven een knoop te krijgen, maar dan ineens vullen de zeilen zich en glijd je met 3,5 knoop snelheid door het water. Dat voelt alsof een orkaan overkomt. De toon van de stemmen verandert direct en klinkt een stuk optimistischer. En ja, dan voel je weer dat dit de beste sport is die bestaat.”