De Volvo Ocean Race win je niet alleen

TEAM AKZONOBEL MAG MET BOOT ACHT, DE NIEUW GEBOUWDE VOLVO OCEAN 65, GAAN RACEN. HOE VOELT DAT?

Tijdens de afgelopen race was ik helemaal op het einde betrokken bij Team Vestas, dus ik heb al een beetje ervaring met de Volvo 65. In de afgelopen maanden hadden we het geluk om ook nog even met die boot te mogen trainen. Maar om nu de nieuwe boot te zien, te voelen en te ruiken, dat is voor een nieuw team dat helemaal opstart vanaf het begin een ontzettend mooi gevoel.

HEB JE AL EEN TEAM SAMENGESTELD?

We zijn nu natuurlijk al een aantal maanden onderweg en het kost ontzettend veel energie om het team organisatorisch op te zetten. Er zijn teams die voor de tweede keer meedoen en nog steeds leunen op de mensen die ze al hebben. Voor ons gaat het niet alleen om de bemanning aan boord, maar ook om alles wat er omheen zit. Dat zijn de mannen aan de wal, maar ook de partners die je als team hebt. Tegelijkertijd hebben we kunnen varen met een van de schepen uit de vorige race en daar hebben we ook onze eerste crewselectie kunnen doen.

ER IS NU NATUURLIJK DE NIEUWE REGEL WAARDOOR HET EXTRA GESTIMULEERD WORDT OM VROUWEN IN HET TEAM OP TE NEMEN. GAAT JOUW TEAM OOK BESTAAN UIT VROUWEN?

Ik denk dat die opties in het verleden ook wel open lagen, alleen hebben ze het nu iets meer in de media gegooid. Maar eigenlijk speelt het altijd al. De meeste atleten kijken gewoon naar zeilers en niet zozeer naar een man of een vrouw, of een Argentijn of een Australiër of een Nederlander. Ik denk dat

dat in topsport ook gewoon zo is; er zijn altijd vrouwen die sterker zijn dan mannen en omgekeerd. De Volvo Ocean Race is erg lang en bestaat uit heel veel onderdelen en ik denk dat je voor elke etappe verschillende specialiteiten nodig hebt. De nieuwe regel geeft nu wel de mogelijkheid om meer te wisselen. Dat maakt voor mij ook de scope van zeilers waar ik naar kan kijken, waar ook vrouwen tussenzitten, veel groter.

EEN ANDERE VERANDERING IS HET GEBRUIK VAN SOCIAL MEDIA AAN BOORD. DIT VOORAL OM HET ÉCHTE VERHAAL TE VERTELLEN. WAT VIND JE HIER VAN?

Ik denk dat het gebruik van social media heel goed is. Het is natuurlijk moeilijk omdat je geen interactie hebt en als je zeilt heb je er niet echt tijd voor. Alleen laatst al tijdens het stukje van Scheveningen naar Delfzijl waren we de hele tijd bezig met zeilen wisselen, de boot harder laten varen en de navigatie. Een aantal jaar geleden is de Onboard Reporter ingevoerd, vroeger deden we het nog zelf. Maar het mooie van alle digitale media is dat de race veel meer tot leven komt bij een groot publiek. Het was altijd een moeilijke sport om in beeld te brengen, terwijl wij 2.000 mijl van land ergens aan het racen waren. Tegenwoordig kun je het via de app 24 uur per dag, non-stop volgen en wordt het bijna een verslaving om te kijken. Als

je dan een andere beslissing maakt, of je hebt een bepaalde emotie, dan kun je dat heel snel in een paar zinnen via social media uitleggen. Wat voor mij nog gaver is, is dat mensen thuis bijvoorbeeld ’s nachts om twee uur wakker worden om naar de wc te gaan en dan via Facebook live kunnen zien wat er aan de andere kant van de wereld ergens midden op de oceaan aan boord gebeurt. Iemand krijgt zo een inkijk in hoe je 30 dagen lang leeft, eet en hoe hard er topsport bedreven wordt. Er waren altijd veel vragen over hoe het er nou echt aan toe ging en daarom is het wel heel cool dat de race via social media nu een veel groter bereik heeft.

MAAR BEN JE DAAR ZELF TIJDENS HET RACEN WEL MEE BEZIG?

Daarom hebben we natuurlijk een Onboard Reporter. En dat is ook heel goed, want uiteindelijk ben je alleen maar bezig om te winnen. Aan de andere kant is een onderdeel van de race ook de psychologie van de wetenschap dat heel veel mensen je volgen, je ondersteunen of fan zijn van het team. Dat geeft ook wel weer heel erg een boost, dat je het met hen kunt delen. De race win je niet alleen: je wint hem met je team, met sponsoren en al je fans en dan zorgt zo’n extra optie ervoor dat je toch iets dichter bij land staat.

WAT VIND JE VAN DE MOGELIJKHEID DAT ONBOARD REPORTERS KUNNEN ROULEREN TUSSEN DE TEAMS?

Dat is een optie, maar ik denk niet dat het in praktijk gaat gebeuren. Ik denk wel dat binnen een team één of twee reporters kunnen rouleren en ik denk dat dat ook slim is, want hoe gek het ook klinkt: ook zij bedrijven topsport. Het zou hetzelfde zijn als je verslag doet van een voetbalwedstrijd en je moet meehollen in het veld. Ze mogen dan wel niet meezeilen, maar ze zitten aan boord constant te editten, filmen en verhalen te schrijven en worden onderdeel van de crew. Daarom zullen de Onboard Reporters denk ik ook niet gaan rouleren. Het is als reporter haast een onmogelijke taak, je wordt zo’n cruciaal onderdeel van het team; je werkt mee in de groepsdynamiek en de psychologie. Als de crew om je heen zich altijd voor 150 procent inzet, dat ga je dat zelf ook doen. Wij verwachten dan ook van een reporter dat die zich volledig inzet en niet alleen maar op z’n nest ligt. In praktijk zullen er wel wissels zijn omdat het fysiek gezien gewoon moet, maar ik denk niet dat deze tussen de teams gaan plaatsvinden.

VOOR JE FAMILIE IS HET VAST OOK FIJN DAT ZE MEE KUNNEN KRIJGEN WAT ER ALLEMAAL GEBEURT.

Ja tuurlijk, in 2005 toen ik de volledige race meedeed hadden we eigenlijk geen contact. Je kon wel een persoonlijk berichtje sturen, maar alles moest via de race-organisatie. Het is wel goed voor je familie en vrienden dat ze mee kunnen leven. Het is een enorme investering voor de hele familie.

JE HEBT EEN VROUW EN EEN DOCHTER, IS HET MOEILIJK OM ZO LANG VAN HEN WEG TE ZIJN? HEEFT DAT MEEGESPEELD IN JE BESLISSING OM WEER MEE TE DOEN?

Die keuze om mee te doen maak je natuurlijk als familie, dat moet ook. Maar het is mijn beroep en bestaan. Ik denk dat je deze race alleen maar succesvol kunt doen of kunt winnen als je er met elkaar voor kiest. Het is toch een nomadenbestaan, negen maanden lang reis je de wereld over en support van je gezin is dan heel belangrijk. Het geeft rust. Dat geldt in elke sport, maar zeker ook hier omdat je zo lang weg bent. Dus je staat er wel echt samen in. Ik kan ook niet anders zeggen dan dat ik een vrouw en dochter heb met een onwijze topsportmentaliteit, die dat allemaal met mij willen ondergaan en mij ondersteunen.

DE VOLVO OCEAN RACE IS NATUURLIJK OOK NIET ZONDER GEVAREN. HOEVEEL BEN JE DAAR VAN TEVOREN MEE BEZIG?

Altijd, het hoort ook wel een beetje bij het beroep. Dat is met de Volvo Ocean Race zo, maar ook met andere wedstrijden die ik in het verleden heb gedaan, zoals de America’s Cup. We proberen de techniek altijd grensverleggend te maken en altijd harder en sneller te gaan. Veiligheid hoort daarbij, dus je bent er altijd mee bezig. Helaas heeft het vaak heftige gevolgen als er soms wat breekt, er wat mis gaat of er iets gebeurt wat niet is ingecalculeerd. Veiligheid is misschien wel het hoofdthema in dit soort campagnes. In deze race moet je goed weten wanneer je gas moet geven, maar ook wanneer je gas moet terugnemen. Wie veilig vaart, wint ook vaak.

JOUW ROL IS NU NATUURLIJK HEEL ANDERS DAN TIJDENS DE AFGELOPEN TWEE KEER DAT JE MEEDEED. WAT HEB JE DE AFGELOPEN EDITIES GELEERD EN NEEM JE NU ALS ERVARING MEE?

Wat heel belangrijk is met deze one design-klasse is dat nu elke boot voor elk team gelijk is. Dat betekent dat je je niet meer richt op de bouw of ontwerp van de boot, maar meer op alle vlakken waarop je kunt innoveren. Dat kan een stukje in de lifescience zijn, zoals voeding en kleding. Maar je richt je ook op het leren kennen van de grenzen van de boot, om nog harder te kunnen varen dan een ander team. Ook tellen de navigatie en het weer steeds meer mee om strategische beslissingen te maken. Dat heb ik meegenomen uit de andere campagnes: dat je je op alle vlakken moet focussen om de race te kunnen winnen.

JE NEEMT NU DE LEIDERSCHAPSROL OP JE. WAT VOOR LEIDER BEN JE?

Ik hoop dat ik heel horizontaal ben, want dat heb je echt nodig in deze race. Je komt niet ver als je negen maanden lang van je piramide staat te schreeuwen. Je moet jongens en meiden om je heen hebben die echt hun verantwoordelijkheid kunnen nemen. In een race als deze moet je op alle vlakken winnen. En daarvoor is een leiderschapsrol nodig waarbij je mensen vrij kan laten om die specialiteiten op te pakken en te leren. Dat zal voor mij ook zo zijn, maar op het moment is het vooral heel leuk dat je zo’n campagne kan faciliteren en samen kan gaan bouwen.

JE HEBT DE AMERICA’S CUP GEDAAN EN BENT STRAKS SCHIPPER GEWEEST BIJ DE VOLVO OCEAN RACE. WAT IS JE VOLGENDE UITDAGING?

Er is altijd wel wat nieuws, altijd weer een nieuwe wedstrijd. Waar voor mij vooral de lol zit is het bouwen aan innovatie en techniek. En dat is mooi aan een sponsor als AkzoNobel die daar ook altijd op gericht is. Ik denk dat dat het leuke is van dit soort campagnes en de rol die ik nu heb, dat je het oneindig kan blijven doen. Natuurlijk ga je voor de overwinning, maar overwinnen is ook heel schaars. En als het lukt dan weet ik zeker dat de drang om het nog een keer te doen er altijd zal zijn.

DENK JE DAT JE KUNT WINNEN?

Uiteraard, anders hadden we hier niet gestaan! Daarom zijn we vroeg begonnen. De race is veel te lang om 50.000 mijl rond te gaan als je weet dat je niet kunt winnen. Ik denk dat dat ook met alle partners in de campagne duidelijk is: iedereen zit erin om te winnen. Dat is een superpositieve spirit en daar vechten we voor de komende twee jaar.