Onverwachte verrassing

Najaden zijn waternimfen. In de Griekse mythologie zijn het meestal kinderen van de riviergoden. Ze worden geassocieerd met zoet water en passen onder meer op de rivieren en meren. Dit soort overpeinzingen speelt door je hoofd als in Alkmaar twee jongedames je vanuit de stad tegemoet zwemmen.

De herkomst van de dames blijkt niet direct ergens uit. Mannenhersens gaan dan in koortsachtig tempo mogelijke redenen voor de onverwachte ontmoeting bedenken. Denkbaar is dat ze ruzie hebben gemaakt. Niet met elkaar, want de onderlinge verhouding oogt uitstekend. Maar misschien zijn ze wel door hun partners overboord gezet. Bij nadere bestudering van de dames komen we tot de conclusie dat het dan wel erg domme partners moeten zijn.

Opties als toegangskaartjes uitverkocht, ligplaatsen bezet en doorvaarthoogte te laag passeren de revue. Maar die worden ook weer snel verworpen. “Misschien hoopten ze Willem te vinden?” oppert mijn opstapper, met een verwijzing naar de Willemsbrug waar ze onderdoor komen zwemmen. Als we beter naar die brug kijken, zien we dat er op bordjes twee kanoroutes worden aangegeven. Omgeslagen met de kano, overwegen we. Dat lijkt ons eigenlijk wel een reële mogelijkheid, hoewel de zwemkleding daar misschien toch niet helemaal bij past. Om dezelfde reden zijn het overigens ook geen nimfen, maar dat terzijde.

Als we ze om toestemming vragen de foto te publiceren, geven ze die – al zwemmend – lachend. Wij vervolgen daarom uitermate monter onze weg. Als de goden vertoornd waren geweest, zouden ze deze twee echt niet op ons pad gestuurd hebben…

Meer lezen van Pim? Zijn boek Hollands Water is hier te verkrijgen.