Vendée Update: het finishen gaat door

In de voorbije week kwamen de nrs. 15 t/m 20 over de finish in les Sables d’Olonne. Er zijn nog maar een paar zeilers en route.

nr. 15, Arnaud Boissieres in ‘La Mie Câline-Artisans Artipôle’, een schip uit 2007, later uitgerust met foils. Dit was zijn vierde Globe. Hij woont dan ook sinds zijn eerste Globe in les Sables d’Olonne. ‘Ik mikte niet op de top, maar we hebben met zijn vijfen, nrs. 15-19 steeds een onderlinge race gevaren. Dat heeft ons scherp gehouden. Er komt nog een 5e Globe voor Boissieres, met een modernere boot, waarvoor hij nog wat ontwikkelingsideeën heeft, zegt hij.

nr. 16, Kojiro Shiraishi in ‘DMG MORI Global One’, een schip uit 2019 uiteraard met foils. ‘Ik moest een hartoperatie ondergaan, een jaar voor deze Globe.’ Hij hoopt dat andere Japanners en Aziaten zijn voorbeeld zullen volgen. ‘Wat indruk op mij maakte was dat mijn grootzeil zo snel na de start al scheurde. Gelukkig heeft mijn team me door die tegenslag geholpen.’ ‘Vanaf toen heb ik steeds met één reef in m’n grootzeil gevaren’. ‘Ik ben vanaf mijn geboorte al heel positief ingesteld. Dat is nooit veranderd. Dat helpt me door tegenslagen.’ Hij is nu 53 en de droom om antlantisch te zeilen heeft hij al 34 jaar gehad.

nr. 17, Alan Roura in ‘La Fabrique’, een boot uit 2007 met foils. De Zwitserse zeiler had een betere eindpositie gewild, maar de problemen met de kiel van zijn schip, die daarna niet meer kon kantelen, voorkwamen dat. Wel heeft hij in deze race geleerd om meer voor zichzelf op te komen, zegt hij. Hopelijk kan hij nog eens deelnemen en dan om te winnen.

nr. 18, Stéphane le Diraison in ‘Time For Oceans’ een schip uit 2007 met foils. Net als Alan Roura heeft hij een FinotConq-ontwerp voor de Globe van 2008-‘09. Zij zijn al een paar keer vlak na elkaar binnengekomen bij transatlantische races. De vijf zeilers van 15-19 in deze Globe zeilden een ‘race binnen de race’ met elkaar en kennen elkaar nu goed. Als tiener belandde hij in het ziekenhuis na een fietsongeluk. Direct nadat hij uit het ziekenhuis ontslagen was kocht hij een oude zeilboot, knapte hem zelf op en ging daarmee aan wedstrijden meedoen. In zijn leven is er nu een leven ‘vóór het ongeval en één ná het ongeval’.

nr. 19, Pip Hare in ‘Medallia’, een schip uit 1999 zonder foils. ‘De laatste uren waren het zwaarste van allemaal’. De kabel-bediening van haar zwenkbare kiel brak weer. Ze moest het nu repareren met restjes van vorige reparaties en het beste ervan hopen. Maar ze is tevreden met haar resultaat en weet ook waar ze verkeerde inschattingen maakte. En ze was uiterst verguld met de persoonlijke complimenten die Jean le Cam haar aan boord kwam maken. Overigens brak ze ook een keer als enige uit het hele veld de 400 mijls/etmaalgrens. ‘De volgende keer met een betere boot en uiteraard mét foils komt ze beter uitgerust aan de start.’ ‘Alleen zijn is niet hetzelfde als je eenzaam voelen’.

nr. 20, Didac Costa in ‘One Planet One Ocean, een schip uit 2000 zonder foils. De Spaanse brandweerman moest bij zijn eerste Globe in 2016 al na minder dan een uur terugkeren met een kapotte genarator, die gerepareerd werd door de lokale pompiers van les Sables d’Olonne. Deze keer was hij beter voorbereid en deed er 97 dagen over ipv de 108 van de eerste keer. Zelf terugzeilen naar Barcelona zit er echter niet in, want zijn dienst begint weer. Maar hij is ‘genoeg uitgerust’ zegt hij