Vendée Update: Hoe is het nu op de oceaan?

Saaie verhalen zijn het zeker niet. De Atlantische Oceaan was bepaald geen rustige vijver de afgelopen dagen. We ontvingen ook een kort verslag van een telefoongesprek dat Boris Herrmann had met de kapitein van het Spaanse vissersschip waarmee hij in botsing kwam.

Vendee Globe

Echt de laatsten komen nu nog niet binnen. Deze week gaat het om de nummers 15 - 19. Voor de toeschouwers lijkt de spanning eraf nu de nummers één, twee en drie binnen zijn, maar ook als je op plaats 17 vaart, blijft die race in dat stampende hulkje van amper 9 ton een reuzentoer.

Enfin, saaie verhalen zijn het zeker niet. De Atlantische Oceaan was bepaald geen rustige vijver de afgelopen dagen. We ontvingen ook een kort verslag van een telefoongesprek dat Boris Herrmann had met de kapitein van het Spaanse vissersschip waarmee hij in botsing kwam.

De Atlantische Oceaan

Zoals gezegd: het was lang niet rustig. Bijna per uur veranderde de wind voor de deelnemers. Pip Hare vertelt dat ze steeds weer, veel vaker dan normaal, zeilen moest wisselen en ‘s nachts zonder zicht kruipend naar voren ging en pas durfde te gaan staan als ze ergens houvast had. Vervolgens raakte een deel van het rolreefsysteem vast toen een grootzeilval lossloeg en zich om het half ingehaalde zeil wond en alles vast kwam te zitten. Ze kon niet meer voor- of achteruit met het zeil. Dan merk je dat in je eentje 160 m2 zeil binnenhalen met onwillige apparatuur een zware opgaaf is. Na twee uur proberen en opnieuw proberen had ze het eindelijk opgelost. De grootste strijd was om nuchter te blijven en steeds iets anders te proberen om de zaak los te krijgen.

Ari Huusela, de Finse piloot, vertelt dat hij bijna een nervous breakdown kreeg nadat hij op de Atlantische oceaan twee weken aan de wind varend in ruwe zee in voortdurend gedreun had gezeten (de superlichte IMOCA’s hebben natuurlijk nul geluiddemping).

En Manuel Cousin had 48 uur nodig om een noodreparatie aan zijn losgeraakte ‘kantelkiel’ uit te voeren. De kantelbare kiel, een geweldig systeem om bij aandewindse koers de boot rechtop te houden en zo de snelheid te vergroten omdat de zeilen beter wind vangen. Maar het is ook een kwetsbaar stuk techniek door de enorme krachten die er op een kiel worden uitgeoefend. Die mooie foto’s van bijna de volledige bemanning van zo’n klassieke s-spant zittend op de hoge kant om het schip recht te houden zijn daarmee verleden tijd geworden. Dat doet de ‘kantelkiel’ nu.

De Zwitser Alan Roura en de Fransman Stéphane Le Diraison komen elkaar steeds tegen in wedstrijden en strijden nu met elkaar om de 17e plaats. Beiden zeilen in een schip van Finot Conq. De schepen liggen nu (woensdag 10 februari, 07.30 u) op 268 nM (Roura) en 273 nM van de finish voor Le Diraison. Na 93 dagen zeilen kun je dat wel een soort ‘fotofinish’ noemen. Bij een vorige transatlantische race won Roura de tweestrijd net.

Praten met die visser

Hoe zou Herrmann reageren op een telefoontje met die visser met wiens boot hij in botsing kwam? Vraag je je af. Je hoort over de vissers, dat ze hun transponder uitzetten als ze een goeie school vis op het spoor zijn, om te voorkomen dat de concurrentie mee komt doen. Herrmann’s alarm ging niet af, zegt Herrmann. Hij lag te slapen. Nou slapen die zeilers allemaal maar hazenslaapjes bij zo’n lange singlehanded race, omdat ze voortdurend alert moeten zijn.

Herrmann is er verrassend koel over. Ze hadden een goed gesprek, zegt hij, de Spaanse visser gaf aan zelf een fan te zijn van de Globe en het vreselijk te vinden dat juist hij een kanshebber onbedoeld zo benadeeld had. Knap van Herrmann dat hij er verder geen woorden aan vuil maakt. Gedaan is gedaan.

Canting keel

De kantelbare kiel, een grote verbetering van de zeilbaarheid aan de wind is echter een ernstige verzwakking van de kielconstructie die eigenlijk zo stijf en sterk als maar kan hoort te zijn. De kiel is beweegbaar opgehangen tussen twee ‘langsribben’ midden-onder de romp. Een relatief klein deel van de kiel steekt erbovenuit. Daaraan zit de trek-duwstang die de kiel heen en weer duwt. Maar dat is vergeleken met de diepte van de kiel een heel kort stukje. Die hefboom is dus heel ongunstig. Des te groter de kracht moet zijn van de hydraulische pomp op die stang en op de bevestiging van de kiel.

De kiel zelf is van roestvrij staal. Hij wordt bij AMPM aangeleverd als een blok van 6 ton. Na de bewerking blijft daar een vijf meter lange kiel van over die drie ton weegt waarvan twee derde in de ‘bulb’ onderin. Op de Franse site bateaux.com is een mooi verslag te zien van een bezoek aan de fabriek.

Holland's Glorie
  • Vendée Globe