Terugblik: Pieter Heerema in Vendée Globe

Heeft deze ervaring u veranderd?

Ik denk het niet, en ik denk dat dat ook geen goed teken zou zijn. Je moet van tevoren al stevig in je schoenen staan, anders kun je er een flinke tik van krijgen. Een voorbeeld: als je op het noordelijk halfrond terugkomt, met de noordoostelijke passaatwinden tegen, krijg je acht keer per minuut een enorme klap. Daar word je gék van. Ik heb daar echt staan schreeuwen en vloeken tegen de wind en de golven. Dat is zó zwaar... Erger dan dat is het niet geworden. Gelukkig niet.

Vindt u dat u het goede karakter heeft voor een race als deze?

Ik weet niet of er een goed karakter voor bestaat. Volgens mij zit het anders: de Vendée Globe zeilen is moeten, iets wat je niet kunt bedwingen. Als het niet een onweerstaanbare drang is van binnenuit, dan red je het niet. Of je gaat kapot onderweg.

Wat gaat er met uw boot gebeuren?

Die staat te koop. Ik heb een e-mailadres geopend voor mensen die interesse hebben. De meest serieuze kanshebber is een Fransman die maar één hand heeft. Zeilend met een prothese heeft hij goud gewonnen op de Paralympics. Hij heeft een sponsor – ik hoop van harte dat ik er met hem uit kan komen. Die lijst met verbeterpunten, die krijgt hij er dan bij.

Is Pieter Heerema klaar met zeilen?
Haha, nee hoor! Ik ga na twee jaar pauze weer intensief Draakzeilen. Volgende week zit ik de hele week in Cascais, dan begint dat weer. Maar ik kijk ook naar andere interessante ontwikkelingen. In de TP52 bijvoorbeeld, de nieuwe Melges 40, of offshore full-foiling. Dus nee, ik ga voorlopig niet achter de geraniums zitten. Ik ben inmiddels weer aan het werk en heb er ook nieuwe energie van gekregen. Ik ben nog steeds moe, maar nog lang niet dood!