Amper een kwartier later finishte Dongfeng Race Team, met de Nederlandse Carolijn Brouwer aan boord, met slechts 16 mijl meer gevaren dan de nummer 1. Dit was tot dusver de zwaarste fase van de Volvo Ocean Race 2017-18.
Er was geen sprake van een overdreven vrolijke stemming bij aankomst. Bouwe Bekking stond de verzamelde pers te woord met een brok in zijn keel. Bekking: “We winnen weliswaar deze etappe, maar er heerst geen feeststemming aan boord. Dat is ook logisch natuurlijk. Het verlies van John Fisher is er diep ingeslagen, bij iedereen. Dat merk je gewoon. Desondanks was het een goed gevoel om als eerste te finishen.’’
Voor de 27-jarige debutant Carlo Huisman was het ronden van Kaap Hoorn een droom die uitkwam. “Ja het is een geweldig resultaat, de overwinning is heel belangrijk voor het team, maar ik ben echt gesloopt. Deze etappe is met afstand het zwaarste wat ik ooit in mijn leven heb gedaan. Ik had nooit verwacht dat ik rond Kaap Hoorn zou zeilen. Vorig jaar won ik de America’s Cup met Team New Zealand en nu winnen we de etappe rond Kaap Hoorn. Het is ongelofelijk. Maar het blijft "bittersweet" gezien wat er met John Fisher is gebeurd.”
Bouwe Bekking gaf de trofee, die hoort bij deze overwinning, direct aan zijn jonge teamgenoten. “Ze hebben ons ouwe rotten continu uitgedaagd. Engineered to move faster. Letterlijk en figuurlijk. Deze prestatie is echt een resultaat van het team. Het is de balans die je moet vinden. Pete Burling heeft kei- en keihard gepushed, soms te hard. Maar dan fluiten we hem gewoon even terug. Deze overwinning is echt een teamprestatie geweest.”
Naast aandacht voor de talentvolle nieuwe lichting vroeg Bekking ook nadrukkelijk aandacht voor zijn ervaren navigator Andrew Cape. Bekking: “Ik weet dat er de afgelopen etappes een hoop kritiek is geweest op Cape. In mijn ogen onterecht. Hij heeft nu opnieuw laten zien dat hij echt een van de beste navigators in de wereld is.”
Interview Bouwe Bekking en Carlo Huisman
Zwaarste etappe ooit
Deze zevende etappe van het Nieuw-Zeelandse Auckland naar het Braziliaanse Itajaí nam de teams ver de Zuidelijke Oceaan op. De Ice Exclusion Zone bevond zich op 60-graden zuiderbreedte. In de ‘Furious Fifties’ (zuidelijk van de 50ste breedtegraad) waren de wind en kou ongenadig. Een normale dag betekende een continue stormachtige wind van 30-35 knopen met 4 tot 6 meter golven. Buien konden vlagen tot wel 50 knopen opleveren en een torenhoge zee. De temperatuur daalde tot net boven het vriespunt, waarbij sneeuw en hagel een normaal verschijnsel waren.
Gedurende de eerste zeven dagen wisselden de teams geregeld van positie. Terwijl de boten langs de Ice Exclusion Zone gijpten, zeilde Team Brunel zuidwaarts vanuit een iets noordelijkere positie ten opzichte van de leiders. Uiteindelijk kwamen ze met een voorsprong van 20 nm weer samen.
Bekking en zijn navigator Andrew Cape wisten deze voorsprong tot voorbij Kaap Hoorn vast te houden. Daarmee pakten ze het eerste bonuspunt van deze etappe. Daarna verscheen Dongfeng slechts eenmaal als leider op het positierapport. Dat was drie dagen geleden toen het team van schipper Charles Caudrelier iets westelijker zeilde. Team Brunel pakte de koppositie terug en gaf die niet meer af tot aan de eindstreep in Brazilië. Hoewel het in de laatste 48 uur wel heel spannend werd. Dongfeng naderde tot ongeveer een mijl en dichtbij de finishlijn werd de wind lichter en veranderlijker. Daardoor was alles mogelijk, beide teams konden winnen. Maar Bekking en zijn bemanning hielden het hoofd koel.
Met deze zege strijkt Team Brunel alle 16 voor deze etappe beschikbare punten op (14 voor het winnen van de dubbel tellende etappe, een bonuspunt voor Kaap Hoorn en een bonuspunt voor de etappezege). Daarmee stijgt hun totaalscore van 20 tot 36 punten en doen ze weer helemaal mee voor de podiumplekken.
Dongfeng Race Team
Caudrelier en zijn bemanning pakken 12 punten, wat wellicht genoeg is om de leiding overall over te nemen van MAPFRE. Het Spaanse team voert al sinds de tweede etappe het totaalklassement aan. Vanwege schade aan de mastrail en het grootzeil lukte het MAPFRE deze etappe niet om bij de kopgroep te blijven. Momenteel varen ze in vijfde positie en proberen ze 2 extra punten in de wacht te slepen door Turn the Tide on Plastic in te halen. Deze 2 boten worden niet voor het weekend in Itajaí verwacht.
“Dit is een geweldig resultaat voor ons. Na heel veel frustratie in de voorgaande etappes hebben we MAPFRE toch te pakken”, aldus Caudrelier. “Deze keer hebben we z ever achter ons weten te houden. Als Turn the Tide on Plastic voor ze kan blijven, hebben wij kans op de overall leiding.” Hij gaat verder: “Maar het belangrijkste was om deze etappe met iedereen aan boord en veilig te eindigen. Natuurlijk denken we aan wat er met Scallywag en John Fisher is gebeurd…Ik leef mee met zijn familie en het hele Scallywag team. Dat is een fantastisch team en ze hebben één van hen verloren…Maar we zijn hier om de grenzen op te zoeken; dat is waarom we in dit gebied zeilen. Triest genoeg gebeurt dit, maar ik denk aan John en ons hele team denkt aan hem en zijn familie.”
John Fisher’s team, Sun Hung Kai/Scallywag, is in Chili aangekomen. De bemanning heeft de afgelopen 7 dagen een zeer emotioneel en fysiek gevecht geleverd. Dit om ervoor te zorgen dat de andere bemanningsleden en hun Volvo Ocean 65 veilig de wal zouden bereiken. Voor de korte termijn laat het team weten dat het in Chili zal blijven voor de debriefing. Ze zullen zich tevens beraden over hoe nu verder. Meer informatie volgt, zodra Scallywag dat heeft. Los hiervan heeft het Maritime Rescue Coordination Centre Chile bevestigd dat de zoek- en reddingsoperatie is stopgezet.
Vestas 11th Hour Racing uitgevallen door mastbreuk
Vestas 11th Hour Racing blijft op de Falkland Eilanden. Daar onderzoekt het team de logistieke opties om de race te hervatten na de mastbreuk enkele uren na het passeren van Kaap Hoorn. Het Nederlandse team AkzoNobel is naar alle waarschijnlijkheid de volgende boot die zal binnenkomen. Schipper Simeon Tienpont en zijn bemanning varen ongeveer 36 uur achter de leider.